Alpaviram

અલ્પવિરામથી લઈને પૂર્ણવિરામ સુધીની આ વાતો છે.

એશિયન સાંસ્કૃતિક પરંપરામાં, કુટુંબને જીવનનો મધુર તત્વ માનવામાં આવે છે. સંયુક્ત પરિવાર એ અમારી પરંપરા છે. ઘરનાં સભ્યો સાથે એક છત્ર હેઠળ રહેવું કે દૂરથી મળવું, પરંતુ વડીલોનું માર્ગદર્શન અને વાટ્સલ્ય સદાય અવિરત રહે છે. આ જ રીતે, આપણા મિત્રમંડળ સાથે પણ, લાગણી, મનદુઃખ, ગુસ્સો, ઉપેક્ષા, અને પ્રેમની આદિ પ્રવૃત્તિઓ સતત ચાલતી રહે છે.

જ્યારે આપણે આવા મિત્રોને મળી, ત્યારે એક નમ્ર સ્મિતથી અપેક્ષાની પુષ્ટિ થાય છે, પરંતુ જ્યારે એ સ્મિતને ચિહ્નિત કરીને વ્યક્તિની અંદર ઝાંખી કરીએ, ત્યારે ઘણીવાર તેઓએ ભોગવેલા મનદુઃખના પ્રસંગો ખુલ્લા થાય છે. આ પરિસ્થિતિમાં બનેલી સારી-માઠી ઘટનાઓ, જેમ કે અમુક સામાજિક દુઃખદ ઉદાહરણો, એક માનસિક પીડા ઊભી કરે છે. આ વાતો મસ્તિષ્કમાં, જેમ કે અલ્પવિરામ તરીકે, સંલગ્ન રહે છે.

એમાંથી મુક્તિ મેળવવાનો પ્રયત્ન છોડીને, એ જ મંદ સ્મિત સાથે વ્યક્તિ જીવનની અનિશ્ચિત ઘડીઓને પુનઃજીવન આપે છે. આવાં અલ્પવિરામોની આ વાતો છે.